Bayan Ming’in Hiç Olmayan On Çocuğu

“Hakikat, bizim en fazla hoşumuza giden yalanın ta kendisidir, öyle değil mi?”

Bayan Ming’in Hiç Olmayan On Çocuğu, Eric Emmanuel Schmitt tarafından yazılmış, Yaşar İlksavaş tarafından çevrilmiş, ilk Türkçe baskısı 2016 yılında Doğan Kitaptan yapılmış bir novella.

Kitaptaki hikâye, Fransız bir iş adamının ağzından anlatılıyor. Kahramanımız işi gereği zaman zaman Çin’e gitmektedir. Bu süre zarfında kaldığı otelin tuvaletinde görevli Bayan Ming ile tanışır ve sohbete başlar. Anlatıcımız iş görüşmelerinde uyguladığı bir taktik gereği sıkça tuvalete girmektedir ve bu da Bayan Ming ile sohbetlerinin ilerlemesine sebep olur. Bayan Ming ona on tane çocuğu olduğundan bahseder ve her seferinde birinin hayat hikayesini anlatmaya koyulur. Ancak Çin’de tek çocuktan fazlasına izin verilmemektedir. Bu ilk başta kahramanımızın kafasına takılsa ve kendisine yalan söylendiği düşüncesi ile rahatsız olsa da gerçek olmadığını düşündüğü bu hikayeler gittikçe daha çok ilgisini çekmeye başlar. Bir süre sonra yalanla gerçek iç içe geçer, Ming’in ilginç ve insanı sarıp sarmalayan hikayeleri her şeyi flulaştırır.

Bayan Ming’in Hiç Olmayan On Çocuğu gerek hikâyenin ilginçliği gerekse şefkat ve sıcaklık dolu anlatımı ile bir çırpıda okunabilen bir novella. Hakikat, hayaller, aile, sevgi, yalnızlık üzerine zaman zaman felsefi saptamalarda bulunduğunu, bazen de sorular sorarak okuyucuyu sürece dahil ettiğini söylemeliyim. İnsanların gittikçe yalnızlaşıp kabuklarına çekildikleri bu çağda birbirimize kulak vermeye, sıcak sohbetlere ne kadar da ihtiyacımız olduğunu bana bir kez daha hatırlattı bu kitap. Hepimiz kendimiz için yazdığımız hikayelerimizle varız bu dünyada ve bu hikayelerimiz aracılığı ile dokunuyoruz başka insanlara. O zaman; dikkatle dinlemek, şefkatle anlamaya çalışmak, samimiyetle paylaşmak dileği ile bitireyim yazımı, keyifli okumalar…

İpek Danış