Similar Posts
Rüzgâr Yüzünden…
Bazen bir şarkıdır düşüren seni yollara. Bir anda kendini kilometrelerce ötede, köpüren gri dalgaları seyrederken bulursun. Az ötede duran, “Beni mi çekiyorsun sen” diye gülümseyen sevgili, yok artık… Oysa daha birkaç ay önce, el ele yürümüşsünüzdür o kumsalda. Saçlarınız uçuşurken, deli rüzgârın sesinden birbirinizi duyamamışsınızdır. “Seni seviyorum” demiştir belki de, rüzgâr yüzünden sana ulaşamamış, havada…
Ne Zaman Seni Özlesem…
Ne zaman seni özlesem, resimlerine bakıyorum sevgilim. Tam bu sırada lisedeki edebiyat öğretmenim kulağıma eğilip; “Resim değil, fotoğraf” diyor. O kocaman ela gözlerine bakıyorum, uzun kirpiklerine. Dayımın bir yaz akşamında, balkonda “O mahur beste çalar, müjganla ben ağlaşırız” diye şarkı söylemesi geliyor aklıma. Müjganın kirpik olduğunu bildiğim için öbür çocuklara bilmişlik taslıyorum, gülümsüyorum dudağımın kenarıyla….
Benden Sana…
Merhaba, Burada yazdıklarım benden sana… Kimi zaman aklıma takılanlar, kimi zaman hislerim, kimi zaman çağrışımlar… Belki bir filmin, belki bir kitabın, kimi zaman bir kokunun ya da bir şarkının peşine takılıp gitmelerim… Kafamda dönüp duran sesler, kendime sorduğum sorular; bazen cevap bulmayı umarak, bazen bulmaktan korkarak… Kim bilir belki kesişir yollarımız; kafamızda dönüp duran bir…
Vazgeçmek özgürlüktür…
Vazgeçmek özgürlüktür. Yürümeyen bir ilişkiden vazgeçmek, size iyi gelmeyen bir arkadaşlıktan, kendinizi ait hissetmediğiniz bir işten, diken üstünde olduğunuz bir ortamdan. “Çok emek verdim, çok şeyi geride bıraktım, ne fedakarlıklar yaptım” demeden. Amasız, fakatsız… Tam da zamanında. Daha fazla emek vermeden, daha fazla yıpranmadan, daha fazla kendinden uzağa savrulmadan. Kabullenişle, sakince… İpek Danış